Początek Wielkiego Postu

W Środę Popielcową rozpoczynamy czterdziestodniowy okres przygotowania do Paschy. Jest to czas pokuty i nawrócenia, ale co jest najważniejsze, naszego powrotu do Boga, Ojca i Stworzyciela.
Rozpoczynamy ten czas od posypania głów popiołem, co jest w pewnym sensie nawiązaniem do słów z Księgi Rodzaju: „wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi” i nasze ciało powraca tamże, natomiast dalej Księga mówi: „i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.” Bóg dał nam życie i to swoje życie, należymy więc do Boga i do Niego zdążamy.

Początek Wielkiego Postu to dobra okazja do przypomnienia sobie o celu ascezy i praktykowaniu jej. Mamy nadzieję, że nie tylko przez te czterdzieści dni, ale przez całe nasze życie. Praktyki ascetyczne, kojarzą się nam z życiem zakonnym, a może i z dalekim średniowieczem. Dobrowolne wyrzeczenia, wstrzemięźliwość, rezygnacja, post, umartwienie, prostota – w tym zawiera się asceza. Wszyscy jej potrzebujemy, bo ona jest środkiem prowadzącym nas do Boga! Taki jest sens ascezy, ma ona wzbudzać w nas pragnienie bycia bliżej Boga. Ten czas został nam podarowany i zadany, byśmy go owocnie przeżyli. Nie tylko walcząc z naszymi słabościami i grzechami, ale jak modliliśmy się dzisiaj słowami kolekty: „Panie, nasz Boże, daj nam przez święty post zacząć okres pokuty, * aby nasze wyrzeczenia umocniły nas do walki ze złym duchem”

Życzę Wam Przyjaciele i sobie, abyśmy dobrze wykorzystali ten czas łaski, o którym słyszeliśmy w drugim czytaniu z Listu św. Pawła do Koryntian: „Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia.” i przynieśli owoce prawdziwego nawrócenia.
Z modlitwą i pozdrowieniami z dalekiej Syberii o. Paweł Apostoł ocd.

Świece

Odwiedziny o. Igora i jego małżonki Julii

Już po raz kolejny gościliśmy w naszym klasztorze zaprzyjaźnionego z nami o. Igora Birjukowa prawosławnego kapłana. Tym razem o. Igor przyleciał do nas wraz ze swoją małżonką Julą. Z o. Igorem zaprzyjaźniliśmy się 12 lat temu, były wspólne odwiedziny w naszych świątyniach, spotkania w urzędzie miasta, a właściwie połączyła nas piłka nożna, o której św. Jan Paweł II powiedział: „Są rzeczy ważne i nieważne. A z tych nieważnych najważniejsza jest piłka nożna” ( mój ulubiony cytat :-) ). Praktycznie przez dwa lata regularnie we wtorki i piątki graliśmy w halową piłkę nożną. W rozgrywkach uczestniczyło czterech kapłanów, trzech prawosławnych i ja katolik. Braliśmy również udział w różnych turniejach, niestety ja pożegnałem się z czynnym futbolem, po poważnej kontuzji kolana.
O. Igor wraz z rodziną (ma dwie córki) mieszkał naprzeciw naszego klasztoru, mam miłe wspomnienia z tego okresu. Jedno z nich to codzienne poranne podwożenie Igora i jego małej córeczki do przedszkola. Wtedy Igor nie miał samochodu, a ja miałem po drodze jadąc do karmelitanek na Mszę Świętą. W czasie jazdy lubiłem słuchać chorału gregoriańskiego. Pewnego razu mała Angelina nie wytrzymała i pyta mnie: „Wujku, a co to za straszne dźwięki?”, miałem ubaw na cały dzień.

Osiem lat temu o. Igor przeprowadził się do Armawiru (według naszych syberyjskich miarek można powiedzieć, że to niedaleko od Soczi). Teraz na swój urlop przylatuje do Usola i zatrzymuje się u nas. Obecnie o. Igor wykłada na Armawirskim Pedagogicznym Uniwersytecie, na wydziale sportu.
   Bardzo miło było nam znowu spotkać się z o. Igorem i Julą i powspominać stare dzieje i nie tylko. Jak zwykle zawsze mamy dużo ciekawych tematów do omówienia.
   Pozdrawiamy wszystkich naszych Przyjaciół i Dobroczyńców, przy okazji dziękujemy za całe morze życzliwości i za Wasze wsparcie modlitewne i nie tylko.
   Szczęść Boże! Br. Paweł

Zasypało nas

Strona 11 z 32

Szukaj

Parafia w tajdze

Karmelitanki bose

Myśli św. Rafała

Ja sobie tłumaczę, że tylko źli i rzeczywiście dobrzy mogą się zdobyć na przedsiębiorczość i czyn, letni zaś i obojętnych zasad, chociaż liczebnie przemagający, muszą się poddać albo ustąpić.

List 319

Polecamy

Licznik odwiedzin

Dzisiaj 20

Wczoraj 41

Tydzień 103

Miesiąc 1476

Ogółem 89464